Van Darwin naar Alice Springs: the Red Centre

Darwin, Kakadu en Litchfield
Een paar dagen geleden ben ik aangekomen in Alice Springs. Ik zal in dit verslag beschrijven wat ik sinds mijn aankomst in Darwin heb gedaan.

Ik had al snel na mijn aankomst in Darwin gezien dat Darwin niet zo groot is en dat er niet veel te beleven is. Bovendien is het er erg heet en benauwd, dus als je een stuk wandelt zweet je je direct kapot. Toch heb ik de eerste dagen de stad een beetje verkend. De stad heeft wel wat mooie parken en plaatsjes aan de zee (waar je niet in mag zwemmen vanwege krokodillen en giftige kwallen). Ik ben ook een dag met een meisje die ik had leren kennen in mijn hostel naar Crocosaurus Cove gegaan. Dat is een soort minidierentuin met voornamelijk krokodillen, midden in het centrum van Darwin. Ze hebben daar de op één na grootste krokodil in gevangenschap in de wereld, namelijk 5,5 meter. Ik heb ook een slang in mijn nek gehad, een grote hagedis in mijn hand gehad en een baby krokodil vastgehouden.

Mijn volgende stop in mijn reis zou Alice Springs zijn. Omdat Darwin mij niet helemaal bracht wat ik er van had verwacht, besloot ik naar Kakadu National Park te gaan. Ik had alleen maar positieve verhalen gehoord en het ligt slechts een paar uur van Darwin. Ik ging naar een kantoor toe waar je diverse tours kan boeken. Bij toeval ontmoette ik daar iemand die ik in Perth had ontmoet, en we raakten aan de praat. Toen een vrouw van het kantoor opving dat ik naar Kakadu wilde gaan, vroeg ze wanneer ik wilde gaan. De bedoeling was om het einde van de week te gaan (het was woensdag). De vrouw antwoordde daarop dat oktober altijd erg snel vol zit, vanwege het regenseizoen dat in november begint. Ze zou voor me rondbellen naar de organisaties die de tours naar Kakadu verzorgen, dan kon ik daarna nog beslissen. Nadat ze ze allemaal had afgebeld bleek er nog één organisatie te zijn die slechts één plek vrij had. Ik moest dus snel beslissen. De tour zou 2 dagen naar Kakadu National Park gaan en één dag naar Litchfield National Park. Twee minuten later belde de man van de organisatie de vrouw terug en vertelde dat hij iemand had die de plek wilde, maar zei ook dat ik eerst mocht beslissen. Omdat ik heel graag wilde gaan, besloot ik het ticket te nemen. Ik besloot direct mijn ticket naar Alice Springs daar te boeken, en ook een 6 daagse tour van Alice Springs naar Adelaide. In totaal zou ik dan 5 dagen in Alice Springs blijven.

De tour naar Kakadu begon op zondag. Ik werd om 6.15 uur in de ochtend opgehaald. De tourgids vroeg direct waar ik vandaan kwam. Nadat ik zei dat ik Nederlands was, noemde hij mij Dutchie (omdat hij mijn naam niet goed kon uitspreken). Dutchie was mijn naam voor de rest van de drie dagen.

Het eerste dat we in Kakadu National Park deden was een boottour over de Mary River. Deze rivier heeft de hoogste concentratie zoutwaterkrokodillen ter wereld, namelijk gemiddeld 6 per vierkante kilometer. Zoutwaterkrokodillen zijn de grootste en gevaarlijkste krokodillen. De tour duurde een uur. Vanwege de hitte bleven de krokodillen echter voornamelijk onder water, waardoor we er niet veel zagen. We zagen twee keer een krokodil aan de kant van de rivier liggen, en een keer zwom er een krokodil voor onze boot langs. Uiteindelijk was het wel een hele leuke boottour. We zagen namelijk ook een aantal exotische vogelsoorten die ik nog nooit had gezien, zoals de Jubari: een behoorlijk grote riviervogel.
Omdat Kakadu ongeveer even groot is als België, brachten we veel tijd door in de 4WD bus. De tourgids was echt ontzettend grappig en had geweldige verhalen. We waren met 16 mensen (allemaal jongeren). Elke keer mochten er twee mensen voorin zitten bij de gids. Die mochten op dat moment de DJ zijn en luisteren naar de geweldige verhalen. Ik heb in totaal twee keer voorin gezeten. De eerste keer vertelde hij ons over hoe ‘lifechanging’ hij kokosnootwater vond, en vertelde ons waarom. De tweede keer vertelde hij mij een Belgisch meisje dat ook voorin zat, een persoonlijk tragisch verhaal met toch ook een mooi lichtpuntje aan het einde. Hij vertelde ons dat hij vroeger, voordat hij reisleider werd, advocaat was. Hij deed het echter alleen voor het geld. Verder haatte hij zijn leven en zijn werk. Een aantal jaar geleden (ik geloof in 2008) overleed zijn broer vrij plotseling. Dat was voor hem een wake up-call. Hij besloot ontslag te nemen en te gaan doen wat hij écht wilde, en dat was reisleider worden. Zijn nog levende broer was een academicus, en ook hij besloot zijn baan op te zeggen en zijn hart te volgen. Ook zijn moeder, wederom een academicus, besloot haar baan op te zeggen en ook zij ging doen wat ze altijd al had gewild. Alleen zijn vader hield zijn baan: hij is tuinman in de Royal Botanic Gardens in Sydney: een prima relaxed baantje. Zijn ouders, die altijd in de bergen hadden gewoond, besloten te verhuizen naar Sydney.
De tourgids had ook nog veel interessante en indrukwekkende verhalen over Aboriginals. Zijn opa was een Aboriginal. Die leefde in een stam in het oosten van Australië. Dat was in de jaren ’20. Per toeval werd de stam ontdekt door een boer, die dat bos van de Australische overheid geschonken had gekregen vanwege zijn succesvolle boerderij. Hij kapte de bomen om er landbouwgrond van te maken. Toen de stam werd ontdekt, gebeurde er iets wat in die tijd heel normaal was. De hele stam werd bij elkaar gedreven en omsingeld. Alle volwassenen werden zonder pardon doodgeschoten, de kinderen werden naar weeshuizen gebracht, waar ze werden verkocht als soort van slaaf/bediende. Zo ook zijn opa, die in die tijd rond de 15 jaar oud moet zijn geweest. Hij kwam terecht bij een Ierse familie, die (relatief gezien) goed voor hem zorgde. Uiteindelijk mocht hij trouwen met de dochter van het gezien. Hij groeide op als een echte Ierse, met het christelijke geloof en al. Pas toen hij drie kleinzoons kreeg (onze tourgids en zijn broers), kwam hij in een soort van identiteitscrisis. Hij begon zich te verdiepen in de cultuur van zijn Aboriginalstam, en toen zijn kleinzoons oud genoeg waren, nam hij ze mee naar het oerwoud, zonder enig voedsel, en leerde hen drie weken lang te overleven zoals de Aboriginals dat deden.

In Kakadu hebben we geweldige uitzichten gezien en gekampeerd in een tentenkamp. In één van de tenten zat een enorme spin, de huntsman spin. De gids vertelde echter dat hij als jongen leerde dat, als deze spin in je slaapkamer zit, je hem moet laten zitten. De spin is namelijk niet giftig (hij kan wel bijten) en eet iedere andere spin in de kamer (inclusief eventuele giftige exemplaren) op.

We hebben ook nog in een natuurlijke waterpoel onder een waterval gezwommen. Nadat we weer in de bus zitten vertelde hij ons dat zich in dat water zoetwaterkrokodillen bevonden. Deze krokodillen zijn een stuk kleiner dan zoutwaterkrokodillen, en niet gevaarlijk voor mensen zolang ze met rust gelaten worden. Met het warme weer van deze tijd blijven ze overdag op de bodem van het water, en omdat het meer zo’n 15 meter diep was, was er geen gevaar voor ons. Ook bevonden zich er waterslangen die tot 6 meter konden groeien, maar ook die bleven op de bodem. De laatste dag, in Litchfield National Park, besloten om de een of andere reden opeens een aantal mensen uit onze groep andere meertjes niet ver meer in te gaan.

Naast de diverse keren zwemmen in de natuurlijke waterbronnen (met fantastische watervallen), hebben we ook naar gigantische termietenheuvels gekeken. De grootste was wel meer dan 5 meter hoog. Onze gids is dol op termieten, en hij wist ons er dus veel over te vertellen. Het zijn erg fascinerende dieren, die ook ontzettend slim zijn.

’s Avonds gingen we met 10 mensen van de groep nog wat drinken en eten. Onze reisgids zou later komen, omdat hij eerst nog de bus terug moest brengen en naar huis moest gaan. Het duurde echter erg lang voordat hij kwam. Toen we in Kakadu waren en genoten van het mooiste uitzicht in heel Kakadu, zagen we van afstand diverse bosbranden. De gids vertelde dat bosbranden goed waren voor de natuur als je ze zo nu en dan liet branden. Toen de gids uiteindelijk kwam opdagen in het café, vertelde hij ons dat een deel van zijn huis door een bosbrand was afgebrand. Hij vond het ironisch dat twee dagen nadat hij ons had verteld over hoe goed bosbranden zijn, zijn huis gedeeltelijk afbranden. Het was echter alleen zijn slaapkamer die was afgebrand, dus hij kon er vreemd genoeg wel om lachen. Het enige dat hij erg vond dat was verbrand, was zijn paspoort.

De volgende dag werd ik weer om 6:30 uur in de ochtend opgehaald voor mijn trip naar Alice Springs. Ondanks dat we een aantal stops maakten onderweg, was de tour voornamelijk bedoeld om ons van A naar B te brengen. We waren met 12 mensen, 11 jongeren en een vrouw die al 10 jaar met haar man de hele wereld rondreisde. Haar man was toevallig vlak daarvoor naar huis in Johannesburg gegaan, zij reisde nog alleen door omdat ze in december een familiereünie zou hebben in Sydney.

Afgelopen donderdagavond ben ik aangekomen in Alice Springs. Dit dorp ligt in het midden van Australië en wordt omringd door eindeloze woestijnen. Vandaag heb ik een dagtour gedaan naar de West MacDonnell Ranges. Dit is een gebergte ten westen van Alice Springs. Dit was erg mooi. De tour werd afgesloten met het voeren van kleine rotswallibi’s, die niet hoger komen dan je knie. Dit was ontzettend schattig. Ik zal hier morgen wat foto’s van op Facebook zetten.

Veel backpackers zien Alice Springs alleen als een doorreis station van Darwin naar Adelaide en vice versa, en als startpunt naar Uluru of Ayers Rock. Veel mensen hebben mij inmiddels gevraagd wat ik hier 5 dagen lang wil doen, omdat er niet veel te beleven is. Ik vind Alice Springs echter een mooi dorpje en er hangt hier een relaxte sfeer. Ik heb ook al wel wat mensen ontmoet die de charme van dit kleine stadje met 27.000 inwoners ook wel zien. Wat ik ook een raar maar speciaal idee vind is dat je in een klein dorp in de middle of nowhere zit. Mijn plan was om aanstaande woensdag door te reizen naar Adelaide, maar omdat ik hier graag langer wil blijven, heb ik besloten te proberen mijn tour naar Adelaide te verzetten en hier te gaan werken in plaats van in Adelaide. De kans op werk is hier ook eens stuk groter, omdat er niet veel backpackers zijn die hier willen werken. Morgen ga ik bekijken wat de mogelijkheden zijn, ik houd jullie op de hoogte van wat de plannen zijn!!

Hier is de link naar mijn filmpje van Darwin, Kakadu en Litchfield: https://www.youtube.com/watch?v=K5fk2DJCHi8