Pizzakoerier in Alice Springs

Na 5 weken gewerkt te hebben in het stille maar prachtige Alice Springs, is het woensdagochtend weer tijd om mijn reis voort te zetten en meer van Australië te gaan ontdekken.

Zoals ik in mijn vorige verslag vertelde, wilde ik graag in deze stad/dorp werk zoeken, omdat ik Alice Springs een mooie plaats vond. Na 1,5 dag door de stad te hebben gelopen en winkels binnen te zijn gegaan om te vragen naar werk, kwamen ik en een Duitser, die inmiddels een goede vriend in Australië is geworden, uit bij Domino's Pizza. Nadat we de scooters van Domino's naast het pand zagen staan, maakte de Duitser de opmerking dat het best grappig zou zijn om rond te rijden door Alice Springs en pizza's te bezorgen. We besloten naar binnen te gaan en te vragen of er werk was. Toen we ons bij de manager hadden gemeld, vroeg hij ons gelijk of we een rijbewijs hadden. Nadat we daarop bevestigend antwoorden, zei hij gelijk dat ik de volgende dag mocht beginnen en die vriend van mij op donderdag, de dag erna.

Zoals gezegd heb ik de afgelopen 5 weken dus bij Domino's gewerkt. De Duitser heeft uiteindelijk werk gevonden als automonteur (dat is ook zijn beroep in Duitsland), dus hij heeft niet bij Domino's gewerkt. De collega's waren erg vriendelijk. Er werkten zowel Australiërs als andere reizigers. Je bouwt snel goede banden op met je collega's. Ik kreeg ook gelijk een hoop vertrouwen van de manager, die mij lange shifts gaf en me al snel veel nieuwe dingen leerde. Ik heb echt genoten van het werk en de banden met de leuke collega's.

Alice Springs is de meest criminele stad van Australië. Dat klinkt erg gevaarlijk, maar ik heb er weinig van meegekregen, terwijl ik toch wel zo'n beetje overal in Alice Springs rond scheurde op mijn scooter. Ik heb wel één negatieve ervaring gehad tijdens het bezorgen. Ik was aan de deur bij iemand om pizza's af te leveren, toen ik een grote groep jongeren voorbij zag lopen. De laatste twee jongens liepen naar mijn scooter en pakten een andere tas met pizza's uit de box. Toen ik hard 'hey' riep en deed alsof ik naar ze toe wilde rennen (wat ik natuurlijk nooit zou doen, want ik heb niet het idee dat ik de nieuwe Bruce Lee ben), renden ze weg. Ze lieten de tas echter vallen, waardoor de pizza's op de straat terecht kwamen. Ik moest dus terug om nieuwe pizza's te halen. (Ik kreeg wel wat extra fooi van de klant bij wie ik aan de deur stond, omdat ik nogal versteld stond van wat ik zag gebeuren).

Ik werkte zo'n 45 à 50 uur per week bij Domino's. De meeste dagen begon ik om 15:00 uur, soms om 11:00 uur en ik werkte elke dag tot 23:00 of 0:00 uur in het weekend. Ik had daarnaast één dag per week vrij. In mijn vrije tijd heb ik echter niet veel ondernomen, omdat het erg heet was. Gemiddeld was het hier de afgelopen weken zo'n 38 tot 40 graden. Het is hier gelukkig niet benauwd, dat scheelt enorm. Het regent hier normaal zo'n 3 tot 6 dagen per jaar, het regende al één van de eerste dagen dat ik hier kwam en ook vrijdag en zaterdag was het raak. Ik denk dat het een teken was van bovenaf om verder te trekken. Gisterochtend was het hier bovendien 16 graden, en als je elke dag 40 gewend bent, dan is dat opeens heel erg koud.

Zondag ben ik met de Duitser en een meisje uit Hong Kong naar de East Mac Donnell Ranges gegaan met een huurauto. Dit is een soort gebergte/heuvelrug. Het was een leuke dag en we hebben weer een hoop mooie foto's kunnen maken.

Zondagavond was ook mijn laatste dienst bij Domino's. Ik heb in toen ik in Perth was een boekje gekocht, waarin ik mensen die ik leer kennen tijdens mijn reis een kort berichtje in laat schrijven wanneer ik vertrek. Ook de collega's van Domino's hebben hier in geschreven. Hoewel sommige mijn naam niet fatsoenlijk kunnen spellen (Braum), waren de berichtjes erg leuk, en sommige berichtjes raakten mij ook wel. Eén van mijn collega's noemde het 'The Book of Life", en ik denk dat ik dit boekje in de toekomst ook nog vaak zal doorlezen.

Aanstaande woensdag staat dus mijn tour naar Ayers Rock, Kata Tjuta, Kings Canyon, Cooper Pedy en uiteindelijk Adelaide op het programma. Hoewel ik mijn collega's en de andere 'longtermers' (de andere backpackers die voor langere tijd in Alice Springs verblijven) ga missen, heb ik toch wel weer enorm veel zin om meer van dit geweldige land te zien en nieuwe mensen te leren kennen! Daarvoor ben ik hier immers gekomen!

These are the days!...